Na rynku pracy coraz większe zapotrzebowanie jest na programistów konkretnych języków programowania. Spowodowane jest to tym, że w firmach lub prywatnie korzystamy z aplikacji a firmy z systemów dedykowany dla przedsiębiorstwa. Potrzebne są nowe funkcjonalności albo rozwiązania. Wyróżniamy język programowania wysokiego poziomu oraz niskiego poziomu. Skupimy się na programowaniu wysokiego poziomu.
Język programowania wysokiego poziomu
Jest to typ języka, którego składnia oraz słowa kluczowe posiadają łatwość zrozumienia kodu dla człowieka jednakże nie dla procesora komputera. Przez co poziom abstrakcji czyli uproszczenie oraz uogólnienie problemu zwiększa się. Język wysokiego poziomu nie jest czytelny dla procesora gdyż stosuje się w nim normalne słowa jak w języku naturalnym. By mógł go zrozumieć należy zastosować proces kompilacji. Kompilacja jest to tłumaczenie kodu napisanego jak wyżej wspomniane języka naturalnego na maszynowy, który jest właściwy dla procesora. Kompilacja jest konieczna by zweryfikować czy program działa i że można z niego korzystać. Programując w języku wysokiego poziomu nie ingerujemy w rejestr, komórki pamięci zatem znajomość architektury komputera nie jest wymagana. Kolejną zaletą jest to, że program napisany na jednym komputerze może zostać uruchomiony na wielu innych komputerach o różnych parametrach.
Cechy programowania niskiego poziomu
Język programowania wysokiego poziomu posiada kilka cech, którymi się wyróżnia m.in. to: ogólna budowa danych, operacji. Czas działania programu jest uzależniony od uruchomionych operacji lecz kompilator nie uruchamia zbędnych operacji tylko konieczne. Jego wadą jest większe użycie pamięci i kod zabiera dużo miejsca binarnie. Zdarza się nawet, że język wysokiego poziomu połączy siły z językiem niskiego poziomu by być bardziej wydajny oraz szybszy.
Istnieje również odłam języku wysokiego poziomu, który może pracować poza architekturą komputera i jest od niej niezależny. Przykładem jest wirtualna maszyna Javy. Jak można poznać kod napisany w języku wysokiego poziomu np. proces kompilacji trwa dłużej. Kod bardziej podobny jest do kodu maszynowego – mało jest języka naturalnego odznacza to, że język jest niższego poziomu. Im wyższa jest abstrakcja tym wyższy jest poziom języka. Przykładowe języki programowania niskiego poziomu: Pascal, C, C++, i BASIC. Programowanie w jakimkolwiek języku czy wysokiego poziomu czy niskiego wymaga poświęcenia czasu i dużo nauki lecz gdy już osiągnie się poziom przy którym programowanie nie będzie stanowiło problemu można poczuć satysfakcję.
